W dniu 15 listopada 2017 roku na kolejnym apelu z cyklu Patroni naszych ulic i placów „Dla Niepodległej“ społeczność szkolna miała okazję poznać kolejnego bohatera narodowego. Tym razem przedstawiona została sylwetka wielkiego Polaka – Marszałka Józefa Piłsudskiego. Apel przygotowany został w dwóch wersjach, jeden dla uczniów od IV do VII, drugi dla maluchów. Tradycją naszych apeli jest ceremoniał  rozłożenia i złożenia flagi państwowej przez drużynę harcerską oraz odśpiewanie hymnu narodowego. Hymn został odśpiewany przy wsparciu szkolnego chóru. Prowadząca apel pani Justyna Bieszczad wprowadziła wszystkich w tematykę apelu i wyjaśniła, dlaczego wybrano postać Józefa Piłsudskiego. Należy nadmienić, że Sejm ustanowił rok 2017 Rokiem sześciu patronów: Josepha Conrada - Korzeniowskiego, Adama Chmielowskiego i błogosławionego Honorata Koźmińskiego, Tadeusza Kościuszki i marszałka Józefa Piłsudskiego. W postać marszałka i naczelnika państwa wcielił się Kacper, który odpowiadając na pytania Natalii przytoczył zebranym fakty ze swojego życia. Szczegółowo wyjaśnił, w jaki sposób powstały legiony polskie i dlaczego bitwa warszawska miała tak ogromne znaczenie w dziejach Europy i świata. Dziewczęta z chóru szkolnego na pierwszym apelu odśpiewały piękną pieśń pt. „My, pierwsza brygada” a na drugim – „Jedzie na kasztance”. Apel dla dzieci od zerowej do III klasy miał lżejszy charakter. Dzieci miały możliwość wypowiedzenia się na temat wolności, patriotyzmu, ojczyzny oraz przypomnienia treści wiersza pt. Kto Ty jesteś? Polak mały” autorstwa Władysława Bełzy. Natalia ubarwiła apel wierszem o wolności a Hania – o Ojczyźnie. Wszyscy zebrani obejrzeli prezentację o Józefie Piłsudskim oraz wysłuchali jego słynnych cytatów, jakże aktualnych w każdym czasie naszej historii np.: „Naród, który nie szanuje swojej przeszłości, nie zasługuje na szacunek teraźniejszości i nie ma prawa do przyszłości”, „Naród, który traci pamięć przestaje być narodem” oraz „Być zwyciężonym i nie ulec – to zwycięstwo, zwyciężyć i spocząć na laurach – to klęska”. 

Gościem specjalnym na naszym apelu był prezydent Miasta Stalowej Woli Pan Lucjusz Nadbereżny, który bardzo pozytywnie wypowiedział się o naszym projekcie i wyraził chęć uczestniczenia w kolejnych apelach z tego cyklu. Pani dyrektor Joanna Niwierska na zakończenie apelu podkreśliła wagę wolności i potrzebę jej chronienia. Przypomniała wszystkim o potrzebie budowania wolności na fundamencie miłości, zwłaszcza miłości do Ojczyzny. Podkreśliła wagę miłości w budowaniu relacji w swojej rodzinie, w szkole, w mieście i w Polsce oraz wyraziła nadzieję, że my wszyscy będziemy dumni z faktu, że jesteśmy Polakami i damy przykład Europie swoją postawą poszanowania naszych patriotycznych wartości.

Poniżej przedstawiamy krótki życiorys Józefa Piłsudskiego

Józef Piłsudski urodził się 5 grudnia 1867 roku w Zułowie pod Wilnem. Pochodził z zamożnej rodziny ziemiańskiej, w której pielęgnowano polskie tradycje i patriotycznego ducha. Jego ojciec, również Józef, brał udział w walkach o niepodległość.

Dlatego też młody Piłsudski, kiedy po ukończeniu gimnazjum w Wilnie w roku 1885 dostał się na studia medyczne na Uniwersytecie w Charkowie. Za udział w studenckich rozruchach po roku nauki został jednak wydalony z uczelni. Za zaangażowanie w działalność wileńskich socjalistów 22 marca 1887 roku został Piłsudski aresztowany i pod zarzutem udziału w spisku zmierzającym do obalenia cara Aleksandra II zesłany na pięć lat na Syberię.

W chwili wybuchu I wojny światowej stanął na czele dobrze wyszkolonych oddziałów, z którymi wkroczył do Królestwa Polskiego, gdzie zajął opuszczony przez Rosjan pas ziemi przygranicznej. Następnie podporządkowawszy się Austrii stworzył oficjalnie Legiony Polskie i osobiście dowodził ich I Brygadą, w ścisłej konspiracji natomiast powołał do życia Polską Organizację Wojskową (POW). 

Po klęsce Niemiec Piłsudski 11 listopada 1918 roku udał się do Warszawy, gdzie otrzymał naczelne dowództwo nad polskimi wojskami oraz misję utworzenia w wyzwolonym państwie rządu narodowego. 14 listopada 1918 roku powierzono mu tymczasowe zwierzchnictwo nad krajem, 22 zaś otrzymał oficjalnie funkcję Tymczasowego Naczelnika Państwa. Funkcję tę sprawował do 9 grudnia 1922, kiedy to wybrany został pierwszy prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, Gabriel Narutowicz. Sam Piłsudski skupił się na obronie odzyskanej przez Polskę niepodległości. 

15 sierpnia 1920 roku pod jego kierownictwem odbyła się pod Warszawa jedna z największych bitew z Armią Czerwoną. Operacja przeszła do historii jako „cud nad Wisłą” – jeden z największych triumfów w dziejach oręża polskiego i 18. decydująca bitwa w dziejach świata.

14 IV 1923 roku Piłsudski otrzymał Krzyż Wielki Orderu „Virtuti Militari”, nadany przez prezydenta, na wniosek ministra spraw wojskowych i kapitułę orderu.

2 V 1926 roku miał miejsce zamach stanu – wierne Piłsudskiemu oddziały z Rembertowa pomaszerowały na Warszawę. O godzina 16.30 odbyło się spotkanie na Moście Poniatowskiego prezydenta Stanisława Wojciechowskiego z Józefem Piłsudskim. Rozpoczęły się walki w Warszawie, które trwały do 15 maja a zostały przerwane po dymisji rządu Wincentego Witosa i ustąpieniu z urzędu prezydenta Stanisława Wojciechowskiego. Piłsudski przejmuje władzę w Polsce.

Śmierć Józefa Piłsudskiego 12 maja 1935 roku zaskoczyła cały naród. Jego pogrzeb stał się ogromną manifestacją narodową oddającą hołd zmarłemu Marszałkowi. Ciało zostało pochowane w krypcie św. Leonarda w Katedrze na Wawelu , obok pokoleń królów i najwybitniejszych Polaków, serce zaś zgodnie z pozostawionym przez niego testamentem umieszczono w srebrnej urnie i przewieziono do Wilna, gdzie spoczęło w grobie jego matki, na cmentarzu "na Rossie".

Źródło: http://www.jpilsudski.org

Lucyna Goc